نویسندهٔ در حاشیه چه سهمی دارد؟

به گزارش مهسان بلاگ، احمد اکبرپور با بیان این که ادبیات در بحران زاده و در آرامش خلق می گردد، می گوید: ادبیات در جامعه ما به رسمیت شناخته نمی گردد و در حاشیه واقع شده است و نویسنده ای که در حاشیه است نمی تواند کاری بکند.

نویسندهٔ در حاشیه چه سهمی دارد؟

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با خبرنگاران درباره مواجهه ادبیات با بحران هایی مانند جنگ، بلایای طبیعی و بیماری های همه گیر از جمله کرونا، اظهار کرد: ادبیات در جوامعی مانند جوامع ما در حاشیه قرار گرفته است و دولت ها هیچ گاه آن را درست و حسابی به رسمیت نشناخته اند، اما گاه با به وجود آمدن بحران ها ما این توقع را داریم که ادبیات و نویسنده ها نقشی ایفا نمایند درحالی که سهم مشارکتی نویسنده ها حالت طبیعی ندارد. در حالت عادی سیستم ها و دولت ها در معادلات خود نویسنده ها را به رسمیت نمی شناسند که حال در بحران ها بتوان روی آن ها حساب باز کرد. البته به جز عده ای که در راستای اهداف آن ها هستند.

اکبرپور سپس گفت: اما یک سری چیزها به ذات ادبیات بازمی گردد؛ مثلا در بحران ها، خلاقیت و سوژه هایی به فکر نویسنده می رسد. اما در عین حال اثر هنری خلق الساعه نیست و شکل گیری آن طول می کشد. کار ادبیات متعالی تخیل آفرینی و پرسشگری است. این نیست که بخواهد برای هر مسئله ای و در لحظه به فرض اضطراب و استرس راهکار بدهد، این کار مشاور و روان شناس و استاد دانشگاه است.

نویسنده کرم شلوارپوش، من یک گوزن بودم و یک تپلی برای ناهار غول ها اعلام کرد: ادبیات ناب و خالص زمانی شکل می گیرد که اثرات یک اتفاق در جامعه ته نشین گردد. در بحران ادبیات زاده می گردد اما در آرامش خلق می گردد؛ مثلا بعد از جنگ است که داستان های خوب شکل می گیرند. شاید در بحران ها طنزنویسان بهتر یاری نمایند. البته این در صورتی است که فضای باز رسانه ای و مطبوعاتی باشد و طنزنویس خودش دچار استرس و اضطراب بعد از چاپ نباشد.

اکبرپور با بیان این که کرونا قطعا بر ادبیات تاثیر می گذارد، اظهار کرد: ادبیات در عین این که گوشه چشمی به اجتماع و حوادث آن دارد، مدیون، وابسته و طابق نعل به نعل آن هم نیست. البته الزاما قرار نیست از ادبیاتی که نویسنده ای درباره جنگ، بحران کرونا و یا بحران اجتماعی ارائه می دهد، بخواهیم به اسم گزارش جامعه شناسی استفاده کنیم. ادبیات در عین این که دورنمایی از جامعه را در خود دارد اما طابق نعل به نعل آن هم نیست. البته ادبیات اصیل را می گویم، نه ادبیات متوسطی که چند روزی خوانده و بعد فراموش می گردد.

او سپس بیان نمود: اگر قرار است از ادبیات برای حل بحران استفاده کنیم، باید بگویم کار ادبیات این نیست، مثلا اگر قرار بود برای بحران اجتماعی استفاده کنیم، روان شناس و جامعه شناس بهتر می توانند عمل نمایند. ادبیات در واقع نوع دیگری از شناخت را ارائه می دهد، نوع دیگری از زندگی و هستی را قابل تامل و تحمل می نماید. ادبیات می تواند فاجعه را تبیین کند یعنی فاجعه و بحران می تواند در فرم کارش تاثیر بگذارد و باعث خلق آثاری گردد. اگر جامعه کتابخوان باشد فارغ از موضوع کتاب مطالعه کردن می تواند بحران های اجتماعی را قابل تامل تر و تحمل تر کند.

گروه آبان لوکس: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را زا ما بخواهید.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 27 شهریور 1400 بروزرسانی: 27 شهریور 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 89609

به "نویسندهٔ در حاشیه چه سهمی دارد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نویسندهٔ در حاشیه چه سهمی دارد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید